Ο ταξιδιώτης δημοσιογράφος στο κείμενό του για την αθηναϊκή πολυκατοικία μένει σε ένα πρώτο επίπεδο εντυπώσεων: «Άνθρωποι στρώνουν στα μπαλκόνια για να φάνε, συζητούν μεταξύ τους, ενώ από κάτω τα καφέ είναι γεμάτα με κόσμο και φωτίζουν τους δρόμους. Αυτό, ακριβώς, είναι που κατάφερε η αθηναϊκή πολυκατοικία. Να κρατήσει μια πόλη ζωντανή και να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα η οποία είναι μοναδική στον κόσμο». Ίσως είναι κι αυτός ένας τρόπος με τον οποίο μας βλέπουν οι ξένοι επισκέπτες. Μέσα από το πρίσμα μιας νοσταλγίας για τη χαμένη αθωότητα της νεωτερικότητας.

(απόσπασμα από το άρθρο Bloomberg)

Για όλους εμάς τους επαγγελματίες στη διαχείριση των πολυκατοικιών, αποτελεί βραβείο η αρθρογραφία σχετικά με τη ζωή στις πολυκατοικίες. Αρθρογραφία αποτυπωμένη με μία πιο ρομαντική διάθεση, που όμως αποτυπώνει την πραγματικότητα που δεν βλέπουμε.

Πολυκατοικία: όλη η ζωή της πόλης μετρημένη σε συγκεκριμμένα τετραγωνικά

Στο πλαίσιο της δουλειά μας, μας απορροφά η έντονη προσπάθεια για την επίλυση των προβλημάτων των πολυκατοικιών. Επικεντρωνόμαστε στην απόδοση αποτελέσματος στους κατοίκους αυτού του «μικρόκοσμου». Συγκάτοικοι, που  θέλουν να ζουν αρμονικά στην ασφάλεια του διαμερίσματός τους. Ωστόσο, στην πλειοψηφία τους είναι  εμφανής η ανάγκη τους να αναπτύξουν σχέσεις με τους γείτονές τους.

Δείγμα της  κοινωνίας ο μικρόκοσμος της πολυκατοικίας

Στο συγκεκριμένο άρθρο αποτυπώνεται περίτρανα, ο σκοπός δημιουργίας αυτών των συμπλεγμάτων κατοικιών. Ο σκοπός, που δεν είναι άλλος από το να συγκατοικήσουν στα τετραγωνικά ενός οικοπέδου πολλοί περισσότεροι άνθρωποι από αυτούς που θα χωρούσαν εάν στον ίδιο χώρο οικοδομούνταν μία μονοκατοικία αντί για μία πολυκατοικία.  Όμως πέραν του πρακτικού ζητήματος  χώρου, αυτό που πραγματικά πέτυχε ο συγκεκριμένος σχεδιασμός είναι η συγκατοίκηση ανθρώπων από διαφορετικές κοινωνικές διαστρωματώσεις.

Ανάγκη η επανεκκίνηση της πολυκατοικίας

Κατά την έξαρση της ανοικοδόμησης των πολυκατοικιών, ειδικότερα στα αστικά κέντρα, οι  συγκάτοικοι σε αυτό το νέο μοντέλο κατοικίας, μετέφεραν στο εσωτερικό της πολυκατοικίας την «κουλτούρα» της γειτονιάς.  Έτσι όλοι μεταξύ τους γνωρίζονταν. Οι καλημέρες ακούγονταν από παντού. Έπιναν πρωινό καφεδάκι παρέα και γνώριζαν καλά ο ένας τον άλλο. Εννοείται ότι στις γιορτές ήταν όλοι  «προσκεκλημένοι» στο διαμέρισμα που γιόρταζε και ήταν πλήρως φωταγωγημένο , μέσα αλλά και έξω, από το μπαλκόνι του έως την είσοδο της πολυκατοικίας.

Σήμερα αυτός ο σχεδιασμός κατοικίας έχει ξεπεράσει τα 60 χρόνια ζωής και έχει επέλθει η φθορά του χρόνου. Ωστόσο, εμείς οι επαγγελματίες στην εξυπηρέτηση των πολυκατοικιών, διαπιστώνουμε μία “vintage” διάθεση να επανέλθει η συγκατοίκηση στις πολυκατοικίες με την ίδια ρομαντική και καλοπροαίρετη διάθεση,  όπως όταν ξεκίνησε!

Υπάρχει η ανάγκη της επαναφοράς της αριστοκρατικής ομορφιάς αυτών των πολυόροφων, και στην πλειοψηφία τους, καλοσχεδιασμένων κτιρίων (ειδικότερα στο κέντρο της Αθήνας). Υπάρχει η βαθιά επιθυμία των ενοίκων να αποκτήσουν ξανά τα κτήρια την αρχική τους αίγλη.

Η συμβολή των εταιρειών διαχείρισης στην επαναφορά της αρχικής αίγλης των πολυκατοικιών

Εμείς που ασχολούμαστε με την εξυπηρέτηση των πολυκατοικιών, που η δουλειά μας είναι να καλύπτουμε τις ανάγκες των κτηρίων και τα ζητούμενα των ενοίκων, πρέπει να θεωρούμε υποχρέωσή μας  την ουσιαστική συμβολή μας στην «επανεκκίνηση» των κτιρίων. Μια επανεκκίνηση με  όσο το δυνατόν αγαστές σχέσεις μεταξύ των ενοίκων, αλλά και με τη φροντίδα των χώρων της πολυκατοικίας  με τέτοιο τρόπο που να αναδεικνύεται η ομορφιά, η ιστορία και η αίγλη τους.

Για εμάς στην attiC, το ΑΡΙΣΤΑ που δίνει στην «Αθηναϊκή Πολυκατοικία» το “Bloomberg”  είναι  μία μεγάλη ευθύνη και  σκοπός μας είναι  να το διατηρήσουμε, κατά την αναλογία μας  (τουλάχιστον για τα κτήρια που έχουμε την τιμή να έχουμε την ευθύνη τους).

Μαρία Λεβεντέρη
Υπεύθυνη Διαχειρίσεων attic